Onze OK: Meekijken met Fieke Baars en Lisette Vereggen van het Amphia

Lisette (53) en Fieke (25) zijn collega’s en familie. Moeder en dochter welteverstaan. Fieke is eerstejaars leerling operatieassistent en Lisette - van origine operatieassistent - is floormanager en planner op de OK van het Amphia. Een bijzondere situatie die veel vragen oproept, want hoe zorg je bijvoorbeeld voor een scheiding tussen werk en privé en wat zijn de voor – en nadelen van een familieband in een professionele setting?

Fieke, ben je door je moeder enthousiast geworden om op de OK te gaan werken? Hoe is dat precies gegaan?

‘Ja, dat denk ik wel. Ik heb mijn moeder altijd met veel enthousiasme over haar werk horen praten. Ik werkte destijds als kapper toen ik besloot een carrièreswitch te maken. De zorg heeft me altijd aangetrokken en ik twijfelde tussen de kraamafdeling en werken op de OK. In mijn zoektocht naar een opleidingsplaats zag ik een vacature voor leerling operatieassistent in het Amphia Ziekenhuis, het ziekenhuis waar mijn moeder ook op de OK werkt. Na een telefoontje met mijn moeder, die direct enthousiast reageerde, besloot ik te solliciteren.’

Hoe ervaren jullie deze familieband tijdens het samenwerken als collega’s?

Fieke: ‘Als heel erg goed. We hebben beide plezier in ons werk, maar kunnen ook serieus zijn en ik denk dat collega’s dat ook zien. We rijden ook samen naar het werk als dat uitkomt en dan nemen we de dag even door. Ik merk dat de OK een wereldje op zich is en dat je dat niet altijd aan je partner kunt uitleggen. Daarom vind ik het heel fijn dat ik mijn ervaringen met mijn moeder kan delen. Omdat mijn moeder als floormanager en planner werkt staan we helaas niet samen op OK. Ik denk dat ik veel van haar 30 jaar ervaring kan leren.’

Lisette: ‘De familieband is heel waardevol tijdens onze samenwerking. Ik vind het heel bijzonder dat mijn dochter hetzelfde beroep heeft gekozen als ik en dat maakt me trots. Onze samenwerking verloopt heel natuurlijk en voelt vertrouwd.’

Niet ieder ziekenhuis staat familiebanden toe op dezelfde afdeling, hoe werd er gereageerd op jullie situatie?

Fieke: ‘Tijdens mijn sollicitatiegesprek werd ik wel op de proef gesteld, maar ik heb de commissie weten te overtuigen dat wij werk en privé goed kunnen scheiden. Toen ik aangenomen werd hebben we eigenlijk beide tegen niemand gezegd wie ik was, zodat de collega’s er zelf achter moesten komen en dat was eigenlijk heel erg leuk. Ik vond het belangrijk dat de collega’s mij niet zouden leren kennen als “de dochter van.”’

Lisette: ‘Er werd eigenlijk alleen maar heel leuk en positief gereageerd! Tijdens de sollicitatieprocedure heb ik tegen zo min mogelijk collega’s gezegd dat mijn dochter ging solliciteren. Ik vond dat zij op eigen kracht de sollicitatieprocedure moest doorlopen zonder beïnvloeding van mij.’

Hebben jullie speciale afspraken met jullie leidinggevende over het samenwerken als moeder en dochter?

Fieke: ‘Nee, eigenlijk niet echt. Ik denk dat we heel goed zelf weten waar de grenzen liggen en wat er wel en niet van ons wordt verwacht.’ Lisette vult aan: ‘Onze samenwerking wordt alleen maar toegejuicht!’

Hebben jullie voorbeelden van situaties waarin het hebben van een familieband als moeder en dochter een voor – of nadeel was?

Fieke: ‘Ik merk dat de collega’s mij snel vertrouwen geven omdat ze mijn moeder kennen. Dat is een voor – en nadeel ineen. Ik wil juist op eigen kracht mijn positie in het team verwerven, zonder de invloed van mijn moeder.’

Lisette: ‘We schijnen wat dezelfde trekjes te hebben en sommige collega’s vinden ons ook op elkaar lijken! Dat is wel grappig en leuk om te horen!

Hoe zorgen jullie ervoor dat privé en werk gescheiden blijft?

Fieke: ‘We weten goed in welke situaties we kunnen geinen en wanneer we serieus moeten blijven. De grens werk en privé is niet super groot vind ik, want we zijn gewoon heel open en we bespreken eigenlijk alles met elkaar.’

Lisette: ‘Eigenlijk lopen privé en werk door elkaar heen op een heel natuurlijke wijze. Het is niet zo dat we thuis de hele tijd over ons werk praten. Daarnaast kan ik Fieke ook helpen als zij vragen heeft over haar opleiding of de werkwijzen op onze afdeling. Het is heel waardevol om daar samen over te praten. Het is ook erg gezellig om samen naar het werk te rijden. Onze band is er nog sterker door geworden.’

Wat is jullie advies aan ziekenhuizen die familiebanden op de OK problematisch vinden?

Fieke: ‘Zie het juist als een voordeel. Ik was tijdens de start van mijn opleiding al een stuk zekerder, omdat mijn moeder me al veel had verteld over het reilen en zeilen op de OK. Ook helpt het mij met leren en het maken van verslagen. Ik kan haar altijd appen of bellen met vragen en ik merk dat mijn moeder het leuk vindt om me daarmee te helpen.’

Lisette: ‘Het grote voordeel is dat Fieke haar keuze voor de OK grotendeels heeft gemaakt op basis van mijn enthousiasme over mijn werk. Haar beroepskeuze is daardoor gebaseerd op reëel beeld van de werkzaamheden en is daardoor een weloverwogen keuze. Voor een leerling zonder deze voorkennis kan de praktijk tegenvallen omdat de OK een heel indrukwekkende werkplek kan zijn.’

Wat maakt de OK van het Amphia zo’n leuke werkplek?

Fieke: ‘Ondanks het feit dat de OK nu zo groot is geworden, is het hier erg gezellig en er hangt een gemoedelijke sfeer. Ik heb hier het werk gevonden dat mij ligt.

Lisette: ‘Wij zijn een topklinisch ziekenhuis met alle specialismen aanwezig en veel mogelijkheden om te leren en je verder te ontwikkelen. Kortom: een fantastische werkplek!’


Foto: Rosemary Corten