De longchirurg

Willem-Hans Steup werkt als longchirurg in het HagaZiekenhuis. Hij vertelt in Dé Rubriek over zijn passie voor de longchirurgie en waarom het zo belangrijk is dat het hele team - van anesthesioloog tot omloop – goed op elkaar ingespeeld is tijdens een longoperatie.

Dé werkzaamheden van een longchirurg zijn…

niet te verwarren met die van een (cardio-) thoracaalchirurg. Wij opereren ook in de thorax maar zijn geen hartchirurgen. Onze ingrepen beperken zich alleen tot de longen en de borstwand, zoals een VATS, empyeem of een lobectomie. Ook wij opereren vaak scopisch, maar dat moet geen doel op zich zijn. Als het nodig is maken we meer dan een paar kleine incisies.

De mooiste kant van mijn werk is…

dat ik mag opereren aan een zeer vitaal orgaan waar de patiënt niet zonder kan. Ik blijf daarom iedere operatie weer (gezond) spannend vinden. De kans op per-operatieve complicaties is bij longchirurgie nu eenmaal groter dan bij een liesbreuk. Daarom is teamwork tijdens deze ingrepen extra belangrijk. De samenwerking met het anesthesieteam moet vlekkeloos zijn. Een gecontroleerde en veilige luchtweg is voor mij en óók voor de anesthesie cruciaal. Een patiënt die niet optimaal beademd wordt tijdens één-longventilatie is vragen om grote problemen. Deze samenwerking op het scherpst van de snede vind ik één van de mooie kanten van longchirurgisch werk.

De vervelendste casus tot nu toe…

is niet tot één casus te herleiden, wat overigens niet wil zeggen dat ik grossier in vervelende casuïstiek. Ik heb wel eens de verkeerde longvene doorgenomen tijdens een scopische procedure, ondanks dat ik met een collega opereerde. Je hebt letterlijk tunnelvisie als je scopisch opereert, maar soms ook in figuurlijke zin. Daarom is het belangrijk dat je in een team werkt waarmee je op dat soort momenten kunt overleggen en gezamenlijke keuzes kunt maken en teamleden je kunnen, mogen en durven te corrigeren, maar helaas zat iedereen in diezelfde tunnel….

De bedreigingen die ik voor de longchirurgie zie zijn…

gelukkig zeer beperkt. Er zal een verschuiving naar diagnostiek gaan ontstaan de komende jaren en naar hoogtechnische navigatietechnieken, maar het aantal oncologische longoperaties nemen helaas nog niet af.



De coronacrisis betekent voor de longchirurgie…

geen extra patiëntaanbod. Het COVID virus leidt in een aantal gevallen wel tot longpathologie, maar dat is vooralsnog het werkterrein van de longartsen en IC. We hebben tijdens de coronacrisis wel een patiënt met COVID geopereerd, maar dat was een complicatie van een beademing met hoge drukken.

De kwaliteit van de longchirurgie…

valt en staat bij de betrokkenheid en intrinsieke motivatie van het hele team. Een dedicated team staat dan ook altijd hoog op mijn verlanglijstje...