anesthesie
blog
Saai beroep
Uit de veelal anekdotische verhalen in de koffiekamer blijkt vaak dat alleen de anesthesie de anesthesie snapt. Zo was er een orthopeed die tijdens een heupoperatie onder spinaal anesthesie vroeg of de patiënt nog een beetje spierverslapping bij kon krijgen, omdat hij de kop niet in de kom kreeg. Door dit soort oprecht serieuze opmerkingen voel ik de vanzelfsprekendheid van ons eenzame bestaan achter het anesthesielaken. ‘Mag de tafel wat hoger, de temperatuur wat lager, de radio harder, de patiënt wat slapper’, u roept wij draaien. Veelal onze kruk een extra slag naar links of rechts, en soms ook een lekker hardrocknummer. Je kunt veel zeggen over de soms al afgeschreven apparatuur op de OK, de muziekinstallatie is er vaak “state of the art.” Met ons gevoel voor hartritme zijn anesthesiemedewerkers geboren DJ’s. We bedienen de radio, de ventilator, de monitor, de computer en niet te vergeten de anesthesioloog. Toch staat het beeld van de onderuitgezakte anesthesiemedewerker op een kruk op veel netvliezen gebrand.