Diploma 36

De opleiding sedatiepraktijkspecialist. Op de dag af een jaar geleden begon ik het theoretisch deel van de opleiding aan de UMC Utrecht Academie. Een dag nadat ik vader werd van mijn dochter Renske. Het jaar dat OKBlog zou gaan fuseren met OK Nieuws. Slechte planning? Of juist een goede? Het zou moeten blijken. Aan motivatie in ieder geval geen gebrek…

‘Je gaat les krijgen van een oud-militair’, zei mijn collega Johan een week voordat de opleiding begon. ‘Oh mooi, zei ik, dat kan ik wel gebruiken, een beetje discipline in deze tijd.’ ‘Is ie zo’n drill-instructor’, vroeg ik. ‘Nee, hij is oké. Lekker duidelijk en volgens het boekje’, aldus mijn collega. ‘Je zult het wel merken.’

Donderdag 9 februari 2017. 6:30 uur. De wekker ging, maar ik was al wakker. Ingrid appte uit het ziekenhuis of ik al wakker was. De avond ervoor was het laat geworden, ik kon niet slapen van alle indrukken van het nieuwe vaderschap. Tot laat de foto’s zitten bekijken en een website gemaakt voor de familie om alles met hen te kunnen delen.

Werner stelde zich voor aan de klas van 31 nieuwe leerlingen SPS. ‘Dit wordt een jaar hard werken en weinig vrije tijd’, trapte Werner af. ‘Maar, het wordt een leuk jaar, waarin je anesthesiekennis opgefrist en vooral verdiept gaat worden’. ‘Anesthesiekennis opgefrist gaat worden’, galmde na in mijn hoofd. Wanneer deed ik eigenlijk examen voor de anesthesieopleiding? 2001! Zou een opfrisbeurt genoeg zijn? En hoe diep is verdiept? ‘De recent gediplomeerde anesthesiemedewerkers zullen waarschijnlijk niet veel moeite hebben met de stof’, vervolgde Werner zijn verhaal. Iemand al bekend met de term ‘Evidence Based Practice’ en ‘Entrustable Professional Activities’? Een paar vingers. De recent gediplomeerde anesthesiemedewerkers.

Een nacht slecht slapen en een hoofd vol nieuwe informatie gingen onderweg naar huis z’n tol eisen. Eerst maar even langs het ziekenhuis, mijn verhaal doen. Ingrid en Renske waren inmiddels verplaatst naar een andere kamer. ‘Ik denk dat de luiers dit jaar voor jou zijn’, grapte ik. ‘Het wordt een pittig jaar als ik het vandaag zo hoorde.’ ‘Komt goed’, zei Ingrid. ‘Jij gaat je gewoon opsluiten in de weekenden, dan doe ik de rest’. Goed plan. ‘Nu de uitwerking nog’, dacht ik.

‘Structuur aanbrengen en discipline’ waren de woorden waarmee ik die avond als een blok in slaap viel. Toen ik wakker werd wist ik hoe ik het ging aanpakken, maar eerst Ingrid en Renske uit het ziekenhuis ophalen. Werner liet tijdens de eerste les een aantal voorbeelden zien van een digitaal portfolio. Een portfolio was sowieso verplicht, maar een digitale versie leek mij de ideale oplossing om structuur aan te brengen.

Urenregistratie, (zelf)beoordelingen, reflectieverslagen, roosters, e-books. Alles kon ik kwijt in mijn digitale portfolio en dwong me tegelijkertijd om dagelijks met de opleiding bezig te zijn. Was het niet met studeren, dan was het wel met het op orde houden van het portfolio. Bezigheidstherapie 2.0. Maar het werkte!

400 uur sederen, 360 uur sedatie-screening en 360 uur anesthesie. Geen uur minder. Dat zijn de praktijk-eisen voor het diploma. Het leek een onneembare horde om dit in een jaar te halen. Vooral screening zou lastig worden met maar 1 dag in de week spreekuur. Gelukkig kon ik meedraaien met de anesthesiologen en screende ik ook OK-patiënten.

Augustus 2017. Het ging erom spannen. Als ik het tempo van voor de zomer zou aanhouden, dan zou ik het precies halen. Diplomeren in februari. In het bijzijn van familie en mijn jarige dochter. Dubbel feest.

En het lukte! In december eindgesprek op het werk met opleidend anesthesioloog, praktijkopleider en mijn werkbegeleider Brian Werkhoven. Mooi gesprek over de toekomst van het vak en de toenemende vraag naar sedatie. Er zijn nog veel hordes te nemen, maar het begin staat er. Een vak met uitdaging, zowel persoonlijk als professioneel.

Donderdag 8 februari 2018. Diplomering. 17 gediplomeerden. De rest gaat op in april door vertraging met CZO-accreditatie, uitzending of niet voldoende praktijkuren. Maar iedereen gaat het halen, zo was de boodschap. Mooi moment. Even in de spotlight met een persoonlijke anekdote en daarna het diploma ondertekenen. Diploma 36 stond er onder mijn diploma.

Dat er nog maar meer mogen volgen….