‘Het is een uitdaging studenten iedere keer een stukje te laten groeien’
Na ruim tien jaar loopt Jeanne weer rond op dezelfde plek als waar zij haar opleiding tot bachelor Medische Hulpverlening volgde. Dit keer als docent.
In 2010 behoorde ze tot de eerste lichting studenten aan de Hogeschool Utrecht. In dat eerste jaar begon Jeanne met tweehonderd studenten aan de opleiding, waarvan vijf studenten in 2014 afstudeerden in de richting anesthesie. ‘In de tussentijd zijn er wel wat lessen en leerlijnen gefinetuned.’
Voelde het als een sprong in het diepe voor je, kiezen voor een nieuw opgezette opleiding?
Deze opleiding was niet mijn oorspronkelijke keus. Toen ik klaar was met het vwo wilde ik graag verloskunde of geneeskunde gaan studeren. Voor beide opleidingen was er een lotingsprocedure waar ik niet doorheen kwam. Toen ik ging zoeken naar een alternatief, kwam deze studie op mijn pad.
Liepen jullie als studenten in het begin tegen bepaalde dingen aan?
In het begin moest er nog veel onderwijs geschreven worden. Regelmatig waren de blokken bij aanvang half af en kreeg je halverwege het blok de rest van de lesomschrijvingen.
Daarnaast waren we natuurlijk een heel onbekende beroepsgroep. Bij de stages waren er veel vragen rondom het doel van de stage en de manier van opleiden. De school deed wel veel aan voorlichting, maar zulke zaken kristalliseren zich toch uit tijdens stages.
En nu werk je ook als docent BMH-anesthesie aan de Hogeschool Utrecht, hoe ben je tot deze keus gekomen?
Het onderwijs heeft mij altijd getrokken, het overbrengen van kennis vind ik erg leuk. Na mijn studie heb ik een jaar als onderwijsassistente gewerkt bij de BMH. Daarna deed ik wel eens een gastles. Mijn idee was om wel een keer het onderwijs erbij te gaan doen, maar wanneer dat wist ik nog niet.
In december 2019 kwam er een vacature en ben ik gevraagd. Voor mijn lesbevoegdheid heb ik Basiskwalificatie Didactische Bekwaamheid gehaald.
Waar onderscheid jij je in ten opzichte van andere docenten?
Toen ik begon in 2020 was ik de eerste alumni docent. Ik was dus de enige die uit ervaring kon spreken als het ging om medisch hulpverlener worden en zijn. Daarin onderscheidde ik mij van de rest. Op dit moment zijn er meerdere alumni werkzaam. Daarnaast ben ik met verschillende collega’s nog steeds werkzaam in de praktijk. Zo kunnen wij theorie en praktijk voor de studenten bij elkaar brengen.
Wat vind je het meest uitdagende aan het lesgeven?
Het leuke aan lesgeven is dat je de studenten ziet groeien. In vier jaar zie je ze veranderen naar een persoon met medische kennis die van aanpakken weet. Voor mij is het de uitdaging om hen iedere keer een stukje te laten groeien. Ik moet daarbij aansluiten bij de kennis die ze al hebben en ze vervolgens een stap verder brengen.
Wat het soms lastig maakt is dat studenten soms ook gewoon echt studenten zijn en lekker een avondje uitgaan. Dat is natuurlijk prima, maar soms merk je dat in hun voorbereiding. Dan haal je niet altijd het volledige rendement uit je les en dat is wel eens jammer.
Denk je dat er in de toekomst, gezien de snelle veranderingen in de acute zorg, nog meer afstudeerrichtingen komen, bijvoorbeeld de BMH IC?
Op dit moment wordt het complete curriculum herschreven, zodat de medisch hulpverlener breed inzetbaar is voor de gehele acute zorg. De differentiatierichtingen verdwijnen. De medisch hulpverlener wordt dan opgeleid tot een breed inzetbare zorgprofessional in de acute zorg. Dit betekent dat de medisch hulpverlener werkzaam kan zijn in de gehele breedte van de acute zorg, zo ook op de IC.
Naast je werk in de praktijk in het Maasstad Ziekenhuis en als docent ben je ook actief in de NVBMH, waar bestaan je werkzaamheden uit?
Ik ben vooral actief in de commissie Communicatie. Daarbij richt ik mij vooral op het vakblad van de NVBMH. Elk jaar komt er een editie uit. Deze wordt verspreid op het symposium dat elk jaar gehouden wordt.
Hoe zie je de toekomst van de BMH, in het bijzonder de BMH anesthesie?
De anesthesie blijft ook onderdeel van het nieuwe curriculum van de Hogeschool Utrecht. Dat er een traineeship nodig is na de opleiding is en blijft een gegeven. Hier kunnen de medisch hulpverleners zich verder ontwikkelen in de praktijk binnen de specifieke specialisatie.
Het vinden van stageplekken blijft helaas wel een landelijk probleem binnen de gehele gezondheidszorg. Maar de zoekactie naar stageplekken voor onze studenten blijft onverstoord doorgaan!
Gebruik jij de OK Visie app al?
Ja? Daar zijn we blij mee! Nog niet?
Download hem hier voor
Android en
iOS