Krijg nou tandjes!

De zorg staat op omvallen. Personeelstekort, hoog ziekteverzuim en inhaalzorg domineren de teneur in de Nederlandse zorginstellingen en ziekenhuizen. Men is op. Men is het zat. Men valt om. Nog steeds zijn we op adem aan het komen, met de inhaalzorg die aldoor in onze nek hijgt. Om over de angst wat het najaar gaat brengen nog maar te zwijgen. 10% ziekteverzuim, OK programma’s die geannuleerd worden en dan maar hopen dat het de volgende dag wel door kan gaan. Het zijn geen uitzonderingen meer. Ieder ziekenhuis in Nederland kent dit probleem. Het is Ernst. En als we van iemand de helpende hand hadden verwacht, dan is het wel van onze minister Kuipers. Niets is echter minder waar.

Men hing de vlag uit toen bleek dat we eindelijk weer een minister uit onze eigen geledingen kregen. Een minister die zelf heeft ervaren wat het werken in een ziekenhuis betekent. Wat de almaar voortdurende personeelstekorten doen met het moreel van verpleegkundigen. Wij dachten een minister te krijgen die tussen de regels kan luisteren als we zeggen dat de werkdruk hoog is. Dat hij weet dat we dat niet zomaar zeggen, en ondanks alles toch de schouders er steeds weer onder zetten. Ons tussen de regels horen zeggen, ‘help ons.’ Help ons helpen.

In welke staat van verstandsverbijstering was onze minister toen hij gisteren zijn onderdanen tot een tandje erbij maande? ‘Dit moet een grap zijn’, dacht ik oprecht. Nee, het was Ernst. ‘Minister Kuipers: ziekenhuizen moeten tandje bij zetten tegen wachtlijsten’, kopte de NOS. Krijg nou tandjes! Tandje bijzetten? Hoe dan? Ik besloot gisteren bovenstaand woordgrapje op Linkedin te delen. De reacties die volgde waren in lijn met mijn eigen verbazing, om het zacht uit te drukken.

‘Wachtlijsten wegwerken door een tandje bij te zetten.’ Ik kauwde gisteren heel de avond op deze uitspraak. Wat bedoelt de minister nu echt? Ik probeerde me, zorgverlener eigen, te verplaatsen in zijn zienswijze. Het enige wat ik kon verzinnen is dat hij denkt dat we niet hard genoeg fietsen. Wat moet het anders zijn? Tandje erbij? We rijden al in de epiloog. Met het snot voor de ogen. En dan verwacht de minister dat we gaan fietsen in een hoger verzet? Dan is dat precies wat je krijgt…VERZET!