Ons eerste jaar op de OK

Anouska Huizenga en Tonia Reijers zijn beiden eerstejaars leerling anesthesiemedewerker in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Hoe ervaren zij hun opleiding tot nu? Voldoet het aan hun verwachtingen of zijn er dingen waar ze tegenaan lopen? Ik vroeg het hen.

Wat heeft je doen besluiten om de opleiding tot anesthesiemedewerker te gaan volgen?

Tonia: Ik kwam er tijdens mijn opleiding HBO-Verpleegkunde achter dat mijn passie in het ziekenhuis ligt. Echter had ik ook het gevoel dat ik meer wilde dan alleen verpleegkundige zijn op een verpleegafdeling. Ik wilde mijzelf nog verder ontwikkelen. Tijdens mijn stages in het Antonius Ziekenhuis in Sneek kreeg ik de kans om mee te lopen op de OK. Direct vanaf het begin had ik het gevoel van dit is het, ik wil ook deel uit maken van het operatieteam als operatieassistente of als anesthesiemedewerker. De reden dat ik uiteindelijk voor de anesthesie kant heb gekozen, is omdat je als anesthesiemedewerker echt zorgt voor (de vitale functies van) de patiënt. Je richt je op de gehele fysiologie van de mens en moet constant anticiperen op wat er bij de chirurgie kan gebeuren. De nauwe samenwerking met de anesthesioloog en het hele operatieteam, de eigen zelfstandigheid en bevoegdheid voor de anesthesie, het patiëntencontact en het werken op het snijvlak van techniek en zorg zijn aspecten die mij hierin zeer aanspreken. En tot slot de afwisseling in werk en werkplek maakt dit werk ontzettend leuk en uitdagend. Elke dag is anders, elke patiënt is anders en je werkt niet alleen op de OK, maar op alle plaatsen in het ziekenhuis waar ook de anesthesioloog werkt.


Hoe heb je je allereerste dag op de ok ervaren?

Anouska: Spannend! Door de meeloopdagen had ik een beetje een beeld gekregen van het operatiecomplex, maar toch weet je nooit helemaal goed wat je kan verwachten en waar je terecht komt.
Tonia: Een operatieassistente had mij ook net verteld dat er regelmatig stagiaires flauwvallen tijdens de operatie. Op mijn eerste dag kon ik alleen maar denken; ‘als ik hier maar niet ga flauwvallen’. Uiteraard ben je op de OK in goede handen, maar het zou toch wel een beetje gênant zijn als dat zou gebeuren. Maar gelukkig was dat niet aan de orde, bleek ik tegen veel bloed te kunnen en heb ik een onwijs leuke en leerzame dag gehad.


Wat vind je van de opbouw van de opleiding? (verhouding theorie/praktijk)

Tonia: Tot nu toe ben ik tevreden over de opbouw van de opleiding. Je begint met 3 maanden theorie waarbij de basiskennis je wordt bijgebracht. Vervolgens ga je voor 3 maanden de praktijk in om je te oriënteren op het werk en je werkomgeving. Nu ga ik weer voor 2 maanden naar school waarop weer 4 maanden praktijk volgen, waarbij je de theoretische kennis die je hebt opgedaan weer kunt toepassen in de praktijk.

Sta je vaak met dezelfde begeleiders op de ok?
Anouska: Aan het begin van de periode zijn twee vaste begeleiders aan mij gekoppeld. Er wordt wel rekening mee gehouden dat je regelmatig met ze wordt ingepland, echter is dat niet altijd mogelijk aangezien er meer leerlingen zijn en een aantal collega’s parttime werken.


Hoe word je benaderd door medisch specialisten?
Anouska: De sfeer op de OK is gemoedelijk en je werkt echt samen als team met een gezamenlijk doel; namelijk goede zorg bieden voor de patiënt. Een grapje op zijn tijd kan altijd. Ook staat het hele team vaak open voor vragen en uitleg.

Wat vind je het spannendst om te doen?
Tonia: Eigenlijk alle nieuwe dingen die ik moet uitvoeren in de praktijk, maar nieuwe dingen voor de eerste keer doen is altijd spannend ;-)


Wat valt je tegen in de opleiding? En wat valt je enorm mee?
Anouska: Ik ben tot nu toe nog niet tegen grote dingen aangelopen in de opleiding.


Hebben jullie als leerlingen onderling ook vaak contact om ervaringen uit te wisselen?
Tonia: In het UMCG is er elke dinsdag Faculty Hour, een structureel teamoverleg. Elke 4e dinsdag van de maand wordt dit ingevuld door een bijeenkomst met alle leerling anesthesiemedewerkers. Daarnaast worden er op de werkvloer en via de app regelmatig ervaringen uitgewisseld.


Heb je nog tips voor je collega’s over hoe zij het beste met leerlingen kunnen omgaan?
Anouska: Een leerling moet de gelegenheid krijgen om te mogen en kunnen leren. Dit betekent niet dat je ze met alles bij de hand moet nemen, maar je moet ze zo ondersteunen dat ze nog wel hun eigen leerproces doorlopen om zich zo te kunnen ontwikkelen tot een goede anesthesiemedewerker.