Penibele situatie

Een buitenlijn. Ik hoor het aan de ringtoon van mijn telefoon. Ik zie de laatste cijfers van het nummer van de beller in de display en aarzel om op te nemen. Daar is ze weer. Enkele weken geleden belde ze voor het eerst.

 Ze wilde het roer omgooien en graag operatieassistent worden. Ik heb haar vriendelijk te woord gestaan en het één en ander uitgelegd over het vak. Na een half uur kwam haar leeftijd ter sprake en kwamen we samen tot de conclusie dat als zij de opleiding van drie jaar zou doen, ze daarna nog maar twee jaar nachtdiensten hoefde te draaien.

Ik vertelde haar dat ik leiding gaf aan een prachtig team maar dat een groot deel, door hun leeftijd, geen nachten meer hoefden te werken. Om voor de medewerkers een goed rooster te kunnen maken, was er voor het team echt verjonging nodig. We namen afscheid.

De weken erna heeft ze zeker nog vier keer gebeld om te vragen of er toch mogelijkheden waren. Ik neem op en we begroeten elkaar als oude bekenden.
‘Ik dacht,’ begint ze, ‘als ik nou een dag mee mag kijken bij jou op de OK, dan kan ik de sollicitatiegesprekken bij andere ziekenhuizen beter voeren.’
Het klinkt logisch. ‘Dat is echt het allerlaatste wat ik voor je kan doen,’ besluit ik en ben verbaasd als blijkt dat ze alleen op een dinsdag tijd heeft. Ik vang haar op de afgesproken tijd op en stel haar voor aan het team dat die dag kleine ingrepen doet en haar zal begeleiden.

Het is een rustige ochtend en ik zit verdiept in een document als de deur van mijn kantoor met een klap dicht gegooid wordt. Ik kijk op en zie hoe één van de orthopeden met zijn rug tegen de deur en zijn armen wijd mij verwilderd aankijkt.?
‘Oscar, wat is er?,’ roep ik. ‘Hoe komt die vrouw hier?,’ stottert hij. ‘Vrouw?’ 
Ik heb geen idee waar hij het over heeft. 
‘Ja, ze kwam net uit OK 3 en ik ben blij dat ze mij niet gezien heeft.’ ‘Ga even zitten, je ziet eruit of je een geest hebt gezien,’ zeg ik.
‘Was dat maar waar,’ zegt hij en draait de deur op slot en gaat zitten. ‘Hoe komt zij hier?’

Mijn hersenen draaien op volle toeren. Ik snap nu dat hij het heeft over de dame die ik een kans wilde geven. Wat heb ik gedaan? 
‘Luister, ik heb haar geopereerd en sindsdien kom ik haar overal tegen.’ ‘Dat klinkt als stalken!’ ‘Ze belt zelfs ’s nachts,’ zegt hij.
Mijn hart roffelt harder tegen mijn borstkas dan zijn stem klinkt. Wat heb ik binnengehaald? Wat moet ik doen??
‘Ik ga hier niet weg!’
Ik kijk naar de breedgeschouderde orthopeed die vastberaden de armleuningen van zijn stoel vastgrijpt.  
‘Ik eh, ik ga haar wegsturen. Ik zeg gewoon dat de rest van de patiënten geen toestemming heeft gegeven voor iemand die stage loopt.’

Ik loop de deur uit en hoor hoe Oscar de deur vergrendeld. Ik zie de vrouw voor OK 2 staan, de OK waar Oscar vandaag zijn patiënten opereert en ik loop naar haar toe.
‘Hoe was het?’ 
‘Super, nu weet ik echt dat ik de opleiding wil doen.’
‘Dat is een mooie conclusie,’ zeg ik en hoop dat ze mijn hart niet hoort, ‘Helaas hebben de andere patiënten geen toestemming gegeven om mee te kijken.’
Haar gezicht betrekt. ‘En de patiënten die hier geopereerd worden? Hier is de orthopeed toch?’
‘Eh, die ook niet. Kom dan wijs ik je de kleedkamer.’

Pas als ik haar het beste heb gewenst en de kleedkamerdeur in het slot valt ga ik terug naar mijn kantoor.
‘De kust is veilig, ze is weg. Sorry Oscar. Ze heeft me platgebeld om te vragen of ze de opleiding mocht doen en ik wilde haar een kans geven.’ Hij knikt en ik beschouw dat als een aanvaarding van mijn excuus.

WoestHaar blijft lachen als ik hem het verhaal vertel maar ik kan mijn ongemakkelijke gevoel niet relativeren. Ik besluit mijn leidinggevende te informeren over mijn onhandige actie. Hij neemt het serieus en via de directie worden de portiers en beveiliging geïnformeerd.
Wekenlang heeft de vrouw in het ziekenhuis gedwaald op zoek naar haar orthopeed. Ze is weggestuurd op plekken die alleen voor medewerkers bekend en toegankelijk zijn.

Het duurt geruime tijd voor Oscar weer ontspannen op de OK kan rondlopen. Van de nachtelijke telefoontjes is hij echter nog niet verlost.