Slaapkamer

Ik had hem zelf gescreend tijdens het presedatiespreekuur: een op het oog kerngezonde maar enigszins gespannen jonge kerel. Het was vanwege het feit dat hij preventief een pacemaker had (familiair belast) dat hij in aanmerking kwam voor propofolsedatie. Dan zie je dat de sedationisten niet alleen gewaardeerd worden vanwege de sedatietechniek die ze toepassen, maar ook vanwege de meer uitgebreide monitoring die ingezet wordt.

Een paar jaar geleden had hij ook al een coloscopie gehad en dat was geen onverdeeld genoegen geweest, ondanks het ‘roesje’. Ik leg hem uit dat de term roesje nu niet bepaald een éénduidige term is: de ene keer wordt een valium-achtige stof toegediend, zoals hij zelf heeft mogen ervaren. Een andere keer wordt er gebruik gemaakt van een bedwelmende damp (zoals bij het verwijderen van de keelamandelen bij kinderen). Maar ook een forse alcoholinname kan tot een roes leiden, om maar te zwijgen van allerlei andere, al dan niet illegale middelen die hiervoor op de markt zijn en mensen de mogelijkheid geven om de realiteit te ontvluchten.

Ik spreek zelf bij propofolsedatie liever van een lichte anesthesie, die in de beleving van de patiënt het effect heeft van ‘een verdieping van de natuurlijke slaap’. Dat is niet alleen de toverspreuk die het ‘bedreigende’ van het begrip anesthesie grotendeels wegneemt, het is ook mijn ervaring dat bij het ontwaken de patiënten vaak het gevoel hebben dat ze ‘gewoon’ wakker worden en heerlijk hebben geslapen. Toch werkt deze bezweringsformule bij deze man slechts ten dele. Hij is wel opgelucht als ik hem verzeker dat hij nu echt niets van het onderzoek zal merken, maar de basale gespannenheid is nog wel merkbaar. Nu is dat kennelijk ook wel inherent aan de ‘aard van het beestje’, want hij gebruikt ook dagelijks stemmingsverbeterende medicatie.

Een paar weken later treffen we elkaar op de functieafdeling, waar hij arriveert voor het ondergaan van de geplande coloscopie. We hebben het nog even kort over de dingen die besproken waren tijdens de screening. Na de gebruikelijke checks die worden gedaan in het kader van TimeOut en Safety Alert, zet ik de propofolpomp aan en wens hem een goede slaap, waarbij ik hem adviseer om bij het in slaap vallen aan iets plezierigs, lekkers, moois of in ieder geval positiefs te denken. Zo’n 15 seconden later is hij vertrokken.

De procedure verloopt ongecompliceerd en een minuut of 5 voor het verwachte einde van het onderzoek zet ik de propofolpomp uit. Enige minuten nadat de scoop is verwijderd wordt de man wakker, kijkt mij stomverbaasd aan en zegt: ‘Wat doe jij in mijn slaapkamer!’

Hoezo, natuurlijke slaap?