heet vanaf nu

Johan Boeijenga

Als kind en later puber wist ik wel dat ik ‘iets met mensen’ wilde doen. Mijn ouders lieten me een dure beroepskeuzetest doen, waaruit bleek dat het gezondheidszorg of onderwijs zou moeten worden. Tja, dat wist ik zelf ook wel. Maar goed, het is dus gezondheidszorg geworden. Na medisch analist, verpleegkundige, diverse leidinggevende functies, operatie-assistent differentiatie anesthesie (zo heette dat in ´86), teamleider anesthesie en stafmedewerker anesthesie ben ik in januari 2013 de opleiding tot sedatiepraktijkspecialist gaan volgen. De beste beslissing in mijn carrière! Inmiddels heb ik al duizenden sedaties gegeven met veel plezier en blijf ik de grenzen van dit mooie vak verkennen.

Volg mij op socialmedia



2021
30
mei
blog
door
Johan Boeijenga
982
4
0

Long time?

Op het gebied van longgeneeskunde blaast ons ziekenhuis een aardig partijtje mee. Wellicht mede een gevolg van de bosrijke omgeving, die in het verleden dankbaar benut werd door diverse TBC-centra waarvan de patiënten regelmatig een bezoek brachten aan ons ziekenhuis. Mede dankzij de aanwezigheid van het sedatieteam is jaren geleden begonnen met het uitvoeren van endobronchiale scopieën gecombineerd met een ultrasone geluidstechniek (EBUS). Hierdoor is het mogelijk om naaldbiopten te nemen van lymfeklieren die zich net buiten de longen bevinden. Vanochtend sta ik op het sedatieprogramma voor de longarts. De eerste patiënt is een betrekkelijk jonge vrouw. En dat ‘betrekkelijk jong’ is ook nog eens relatief vanwege mijn eigen leeftijd, die de zestig alweer een paar jaar gepasseerd is. Hoe dan ook, voor longkanker plus botmetastasen is bij wijze van spreken iedere leeftijd te jong. En deze vrouw heeft nog nergens last van, behalve van het beroerde perspectief dat samenhangt met de sluipmoordenaar die zich in haar lichaam aan het nestelen is.

advertentie
2018
16
jun
blog
door
Johan Boeijenga
2485
1
1

Telefonisch consult

Soms lukt het niet om op tijd een patiënt ingepland te krijgen op het pre-sedatiespreekuur: onze spreekuren staan doorgaans goed vol, maar het kan ook voorkomen dat het voor de patiënt niet haalbaar is (afspraken elders, fysieke beperkingen, geen vervoer…). Hoe dan ook, iedere week zijn er wel diverse telefonische anamneses af te nemen. Ik ben daar niet zo'n liefhebber van, ik hecht meer aan een face-to-face contact. En tijdwinst levert het ook niet op, want je wilt toch je hele rijtje aan vragen afvuren en daarbij kosten sommige aspecten telefonisch meer tijd bij de 'live' anamnese.

2017
17
okt
blog
door
Johan Boeijenga
4460
1
0

Dikke maatjes

Het is altijd weer verrassend hoe mensen hechten aan het feit dat, als je ze eerst zelf gescreend hebt, ze jou als vertrouwd persoon ontwaren in de kamer waar de procedure plaatsvindt. De begroeting is soms van dien aard dat later door de functielaborantes wel eens wordt opgemerkt: ‘Wat hebben jullie toch allemaal besproken tijdens de screening?’ Nu zal ik niet ontkennen dat de inhoud van die gesprekken dikwijls de verplichte vragenlijst overstijgt. Dat zal wel inherent zijn aan mijn interesse voor de medemens.

2017
28
aug
blog
door
Johan Boeijenga
2265
1
0

Slaapkamer

Ik had hem zelf gescreend tijdens het presedatiespreekuur: een op het oog kerngezonde maar enigszins gespannen jonge kerel. Het was vanwege het feit dat hij preventief een pacemaker had (familiair belast) dat hij in aanmerking kwam voor propofolsedatie. Dan zie je dat de sedationisten niet alleen gewaardeerd worden vanwege de sedatietechniek die ze toepassen, maar ook vanwege de meer uitgebreide monitoring die ingezet wordt.

advertentie
2017
17
aug
blog
door
Johan Boeijenga
3444
2
0

Pre-sedatie screening: als iedere minuut telt?

Als anesthesiemedewerker krijg je in de opleiding niets mee over het draaien van spreekuren. In veel ziekenhuizen is het inmiddels tamelijk gebruikelijk dat er door anesthesiemedewerkers meegedraaid wordt met de pre-operatieve screening (POS). In ons ziekenhuis is daar destijds van afgezien, omdat er personeelskrapte was bij de anesthesie en alle personele zeilen bijgezet moesten worden voor de core-business: het geven van anesthesie.