‘Voor mij is er een verschil tussen verzorgen en zorgen’

Nienke van Berkel is sinds juni 2021 BMH anesthesie in het St. Antonius Ziekenhuis op de locaties Nieuwegein en Utrecht, waar ze na een traineeship van een jaar met veel plezier werkt. Anesthesie was echter niet haar eerste liefde. Ze koos eerder voor de opleiding lifescience, waar ze vooral laboratoriumwerk deed en met petrischaaltjes bezig was. Al snel merkte ze dat ze het zorgaspect miste in deze opleiding en maakte zij de switch naar de opleiding BMH.

Hoe ben je tot de keuze voor BMH gekomen, en waarom bijvoorbeeld geen hbo-v?

‘Voor mij is er een verschil tussen verzorgen en zorgen. Ik vind mezelf geen verzorgend type, maar ik zorg wel graag voor mensen. Dat lijkt een taalkundig verschil, maar ik associeer “verzorgen” met werken op de verpleegafdeling, “zorgen” is breder en wat meer op afstand en technischer. Daarom koos ik in eerste instantie voor de richting BMH spoedeisende hulp.’

Je werkt nu als BMH anesthesie. Hoe is de switch van de SEH naar de anesthesie tot stand gekomen?

‘Ik merkte dat ik op de SEH te veel mijn best moest doen om onderdeel te worden van het team. Ik vond het werk erg leuk, maar ergens voelde ik me niet helemaal op mijn plek. Mijn interesse voor de anesthesie was al gewekt tijdens de eerste twee jaar van de BMH-opleiding, waarin alle studenten ongeacht afstudeerrichting hetzelfde onderwijs krijgen. Ik heb dan ook een minor anesthesie gedaan tijdens mijn opleiding, dus ik had al enige kennis over de anesthesie opgedaan. Echter geen praktijk op de werkvloer, wel simulatieonderwijs. Ik ben vervolgens een anesthesiestage gaan lopen in het St. Antonius en voelde me daar onwijs op mijn plek. Uiteindelijk heb ik dus tijdens mijn opleiding de switch naar de anesthesie gemaakt, en ik heb het praktijkdeel van de opleiding in het St. Antonius afgemaakt.’

Je werkt op dit moment nog steeds in het St. Antonius. Hoe werd je als jong gediplomeerde BMH Anesthesie ingezet?

‘In het St Antonius is het beleid dat BMH’ers eerst een traineeship van een jaar moeten doen om aan de CZO-eisen te voldoen. Dus na mijn stages en het afronden van mijn opleiding heb ik dat traineeship gedaan, waarna ik kon solliciteren voor een vast contract als anesthesiemedewerker. Dat heb ik uiteraard gedaan! En met succes.’

Wat houdt een traineeship precies in?

‘Het traineeship is vooral gericht op het maken van vlieguren in de praktijk. Het eerste halfjaar stond ik veelal dubbel ingepland en was mijn begeleider aanwezig op de OK. Die aanwezigheid werd steeds minder zodra men merkte dat ik zelfstandiger en handiger werd. Na dit eerste halfjaar ging ik de midden- en hoog complexe ingrepen doen, en uiteindelijk draaide ik ook diensten. Aan het einde van het traineeship voldeed ik aan alle eisen en was ik klaar voor het sollicitatiegesprek.’


Wat is jouw meerwaarde als BMH anesthesie voor de OK van het St. Antonius?

‘Als BMH anesthesie heb ik tijdens mijn opleiding niet alleen theorie- en praktijkonderwijs gehad over de medisch-technische kant van het werken op de OK, maar ook over beroepsoverstijgende onderwerpen. Dat klinkt wat hautain, maar is niets meer dan kennis van en vaardigheden in projectmatig werken, onderzoek doen, protocollen ontwikkelen en beroepsontwikkeling. Deze competenties worden op dit moment maar minimaal aangesproken, en dat vind ik een gemiste kans. Niet alleen een gemiste kans voor mij persoonlijk, maar ook voor de beroepsgroep in het algemeen. Ik begrijp dat door de personeelstekorten op de OK de focus nu ligt op productie draaien en minder op beleidszaken, maar een beleidsontwikkeling op andere inzet van BMH’ers zou al een stap in de goede richting zijn.’

Heb je ambities voor de toekomst?

‘Zeker. Het lijkt me heel interessant om in de toekomst als pijnconsulent te werken. Die functie is goed te combineren met de anesthesie en heeft er ook veel raakvlakken mee. Het lijkt me ook leuk om les te geven aan studenten anesthesie of aan een zorgopleiding in het algemeen. Ik heb veel interesses en ik kan gelukkig meerdere kanten op met de BMH-opleiding in de pocket. Wat de toekomst gaat brengen is dus nog niet heel concreet. Ik heb het gelukkig erg naar mijn zin in het St. Antonius, dus voorlopig zit ik goed!’