'Intraoperatieve fenylefrine minder onschuldig dan gedacht'

‘Intraoperatieve fenylefrine is geassocieerd met een verhoogd risico op postoperatief nierinsufficiëntie na niet-cardiale chirurgie’, zo blijkt uit recent onderzoek van de Wake Forest School of Medicine. De onderzoekers dringen er bij hun collega's op aan om een evenwichtige benadering te overwegen voor het managen van intraoperatieve hypotensie. Een benadering die niet alleen afhankelijk is van het gebruik van fenylefrine. "We weten dat blootstelling aan hypotensie tijdens de perioperatieve periode sterk geassocieerd is met postoperatief acuut nierinsufficientie", zegt hoofdauteur Ashish K. Khanna, MD, universitair hoofddocent anesthesiologie en vice-voorzitter voor onderzoek aan de Wake Forest School of Medicine, in Winston-Salem.

“Tijdens literatuuronderzoek kwamen we op het punt waarop we niet zeker wisten of we patiënten hielpen of schade berokkenden door zoveel fenylefrine te gebruiken als we in de OK doen," zei hij. "Ja, het is relatief goedaardig en heeft veel uitstekende eigenschappen. Maar ons gevoel was dat willekeurig gebruik van intra-operatief fenylefrine in feite acuut nierinsufficiëntie zou kunnen veroorzaken."

Om deze hypothese te onderzoeken, bestudeerden de onderzoekers de gegevens van volwassenen die tussen juli 2016 en december 2019 in hun instelling niet-cardiale chirurgie onder algehele anesthesie van ten minste 60 minuten ondergingen.

Khanna en zijn collega's onderzochten ook het effect van het type toediening van fenylefrine (infusie, bolussen of een combinatie) op het risico op postoperatieve nierinsufficiëntie. Er werd vastgesteld dat het risico op nierinsufficiëntie progressief toenam wanneer fenylefrine werd gebruikt:

• alleen als infusie;
• bij meer dan drie bolussen;
• als infusie en bij meer dan drie bolussen.

"Dit zijn interessante gegevens en tonen aan dat als je verschillende toedieningsvormen van fenylefrine combineert, het risico op nierinsufficiëntie ook toeneemt", legt Khanna uit.

Oproep voor een evenwichtige aanpak
Hoewel de onderzoekers snel de mogelijke tekortkomingen van het retrospectieve karakter van de studie erkenden, zijn ze niettemin van mening dat het belangrijke implicaties heeft voor de klinische zorg. "Wij geloven dat de studie zegt dat je hypotensie niet moet tolereren, maar wees bedachtzaam in hoe je het aanpakt", zegt senior auteur B. Scott Segal, MD, MHCM, een professor en voorzitter van anesthesiologie aan de Wake Forest School of Medicine. Voor Segal betekent dit een evenwichtige benadering van het behandelen van intraoperatieve hypotensie. "Ik denk dat we, voordat we reflexmatig zeggen dat we een vasoconstrictor nodig hebben bij een vasodilateerde patiënt, misschien andere mogelijkheden moeten overwegen," zei hij. "Ik denk dat het betekent dat we rekening moeten houden met de diepte van de anesthesie, de volumestatus en, in sommige gevallen, de contractiliteit van het hart. "Deze moeten allemaal worden meegenomen in de beslissing over hoe interoperatieve hypotensie moet worden behandeld," zei Segal.

"We zeggen niet dat we moeten stoppen met het gebruik van fenylefrine," voegde Khanna eraan toe. “Maar we moeten nadenken over een meer rationele benadering van de correctie van intra-operatieve hypotensie.”

Voor Ehab Farag, MD, hoogleraar anesthesiologie aan de Cleveland Clinic Lerner College of Medicine, in Cleveland, is het gebruik van meerdere doses fenylefrine een indicatie dat clinici hun benadering moeten veranderen bij het behandelen van hypotensie. "Als je meerdere doses fenylefrine moet geven, heb je de bloeddruk niet gecorrigeerd", zei Farag. "Evenzo, als u de doses van een fenylefrine-infusie voortdurend moet verhogen, betekent dit ook dat de bloeddruk niet adequaat corrigeert wordt.”

Bron: anesthesiologynews.com