Johan Boeijenga
In de politiek is vaak een golfbeweging te zien: na een periode van sociaaldemocratie breekt een periode van liberalisme aan, en vice versa. Een beweging van links naar rechts en omgekeerd, zogezegd. In de wereld van patiëntenverwarming lijkt die beweging van onder naar boven en omgekeerd.
Voordat de warmeluchtverwarming zijn intrede deed in de OK, werd er vooral verwarmd met warmtematrassen. Soms waren dat electrische matrassen, vaak waren dat warmwatermatrassen. Totdat de warmeluchtblowers hun intrede deden. Het vaak gebruikte argument was, dat de delen van de patiënt die het meeste contact hadden met de (verwarmde) onderlaag, ook het slechtst doorbloed waren vanwege de druk. Daarom zou bovenwarmte beter zijn, omdat dan het druk-argument niet aan de orde was. Bovendien was bij luchtverwarming de patiënt minder afhankelijk van fysiek contact. Daarbij zou ook het warmteverlies vanwege het isolerende aspect aan de onderzijde beperkt blijven (te merken als 's nachts voor een toiletbezoek het bed even wordt verlaten: bij terugkomst is vooral de matras nog warm). De bovenzijde van de patiënt zou daarom gevoeliger zijn voor afkoeling, hetgeen nog bevorderd wordt door een lage temperatuur op de OK, royale blootstelling van de huid aan die koude lucht en het afkoelende effect van alcoholbevattende huiddesinfectantia. Kortom: bovenwarmte zou de sterkste papieren moeten hebben in deze discussie.
Nu wordt het warmtemanagement, zoals dat in veel ziekenhuizen wordt toegepast, dus betwist. Persoonlijk vind ik het een wat 'rommelig' artikel. Want welke methoden worden vergeleken? Er wordt gesproken over ' forced air'. Maar als de onderzijde van de patiënt met hete lucht verwarmd moet worden, zal toch een soort Hoovercraft-matras onder de patiënt gelegd moeten worden. Hoe kan anders de warme lucht het hele lichaamsoppervlak bereiken? Ik heb dergelijke 'Hoover'-systemen wel meegemaakt als toepassing voor het verplaatsen van patiënten, maar nadat de patiënt was verplaatst was het heel prettig om het apparaat zo snel mogelijk weer uit te zetten, want die krachtige luchtstroom maakte een navenant krachtig geluid. Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat dit voor langere tijd getolereerd wordt op de OK, nog afgezien van de enorme verstoring die dit op de laminar flow van het plenum zal geven. Maar hoe er dan wel gewerkt is, blijkt niet uit het artikel.
reageer
>