Ziekenhuizen hebben operatie-achterstand van 1 tot 6 weken

Het afschalen van reguliere zorg in de coronacrisis heeft tot een ‘toegenomen werkvoorraad’ van planbare chirurgische ingrepen geleid bij ziekenhuizen. Dat meldt de NZa, de Nederlandse Zorgautoriteit. De OK-achterstand beloopt 1 tot 6 weken, afhankelijk van het specialisme en de ingreep die een patiënt nodig heeft. Dat blijkt uit eerste cijfers over de inhaaloperaties in Nederlandse ziekenhuizen. De cijfers zijn nog niet compleet; wel lijkt er een vrij adequaat overzicht te zijn over de inhaalzorg die in de komende tijd geleverd moet worden.

De eerste berekeningen van waar de werkvoorraad het meest is toegenomen verrassen natuurlijk niet. Die zit vooral bij (plastische) chirurgie, orthopedie, oogheelkunde, urologie en gynaecologie. Uitgedrukt in werktijd voor ok-personeel en wachttijd voor patiënten is die extra werkvoorraad één week voor oogheelkunde tot zes weken voor orthopedie, wanneer de personele bezetting van de OK’s tenminste op peil is.

Er volgt voor wachtlijstpatiënten dus, evenals in de hoogtijdagen van de coronacrisis, een beoordeling of (nog langer) wachten verantwoord is. De zorgverzekeraars kunnen als vanouds een bemiddelende rol spelen door patiënten eventueel door te leiden naar centra waar ze sneller terecht kunnen.

Afschalen en inhalen

Sinds de coronauitbraak zijn tussen de 380 duizend en 420 duizend minder operaties uitgevoerd dan normaal. Die hoeven niet allemaal ingehaald te worden. In die ‘normale cijfers’ zitten ook ingrepen die nu niet nodig zijn. Er zijn bijvoorbeeld minder verkeersongevallen geweest in de maanden van de eerste ‘lockdown’. Soms zijn ook andere behadelingen ingezet dan chirurgie, of zijn klachten overgegaan. Uit een zorgvuldige raming blijkt dat maximaal 180-200 duizend operaties nog moeten plaatsvinden; zo’n 13% van het jaarlijkse aantal chirurgische ingrepen.
Deze cijfers over de werkvoorraad en daarmee de OK-achterstand, uitgesplitst naar specialisme, zijn afgeleid op data van ongeveer 40% van de ziekenhuizen. Ze moeten dan ook terughoudend geïnterpreteerd worden, temeer omdat er grote verschillen zijn tussen ziekenhuizen.

Vervolgzorg

Om de toegang tot inhaalzorg, zeker bij de specialismen die veel hebben afgeschaald, te garanderen moeten behandelaars en zorgverzekeraars nauw samenwerken. Er moet ook bekeken worden of chirurgie de enige optie is voor een patiënt, of dat ook andere therapieën in aanmerking komen. Daarnaast kan inhaalzorg gekoppeld zijn aan vervolgzorg in de eerste lijn. Afstemming is daarom van groot belang.

Personeelskrapte

De overbelasting van zorgprofessionals tijdens de coronacrisis eist zijn tol, in de vorm van hoog ziekteverzuim. Dat is een reden temeer om zorgverleners inspraak te geven bij de organisatie van de inhaalzorg. Inzet van de capaciteit binnen zelfstandige behandelcentra is hierbij ook van belang.

bron: FMTgezondheidszorg.nl