In 2025 is mevrouw T.E. Vreeden opnieuw tevreden over haar Ziekenhuis.

Weinigen kunnen het zich misschien voorstellen, maar toch: in 2025 gaat mevrouw Tiny Vreeden in de autonome Uber naar het ziekenhuis. De avond ervoor heeft ze met de ziekenhuisapp op haar smart phone de laatste informatie ontvangen. Met behulp van haar virtual reality bril kreeg ze vervolgens een beeld van het ziekenhuis en een indruk van de behandeling die zij vandaag ondergaat.

Bij binnenkomst communiceert haar smart phone met digitale bronnen van het ziekenhuis, zo ontvangt ze haar route in beeld en geluid naar de plaats van bestemming. Naast andere patiënten, cliënten ziet mevrouw Vreeden in de gangen autonome trolleys, trolleys voorzien van eten, medicijnen, wasgoed. Een kijkje in de kamers leert haar dat daar schoonmaak robots en robots die de bedden verschonen aan het werk zijn, zelfreinigend beddengoed kan ze pas over een paar jaar verwachten.

Bij de ontvangst op de afdeling verschijnt op een scherm het vriendelijke gezicht van een virtueel verpleegkundige. Mevrouw Vreeden wordt verwelkomd en verzocht naar de kamer te gaan waar zij zich kan voorbereiden. In de kamer worden de laatste tests afgenomen met behulp van slimme apparatuur. Ze mag plaatsnemen in een autonome rolstoel en vertrekt richting operatiekamer waar één van de vele varianten van de inmiddels zeer geavanceerde Da Vinci robot de behandeling zal uitvoeren.

Als ze ontwaakt uit de anesthesie kijkt mevrouw Vreeden in het vriendelijke gezicht van een verpleegkundige. Zij vraagt hoe het met haar gaat? Het is voor het eerst in dit ziekenhuis vandaag dat mevrouw Vreeden in de ogen van een mens kijkt…..

'Ziekenhuizen weten amper nog nieuw personeel te vinden.' Meldt Het Financieele Dagblad vanochtend. Daarin lezen we, 'De ziekenhuizen pakken al het personeel aan dat ze kunnen vinden. Ze zijn allang blij als ze mensen kunnen vinden.' Los van het feit of 'pakken wat je pakken kan' verstandig is, laat ook dit bericht zien dat de Zorgsector als geheel jarenlang een beleid gericht op Strategisch Human Resources Management heeft genegeerd. Het defect, want het is meer dan alleen een tekort aan kwalitatieve medewerkers, dat nu binnen ieder van de organisaties ontstaat, los je niet binnen enkele jaren op.

Intussen komen er in rap tempo alternatieven voor zorgverlening op de markt: robotica, machine leren (zoals de Da Vinci dat doet, beter zelfs dan menig chirurg), kunstmatige intelligentie (zoals IBM's Watson computer nu al goede diagnoses kan stellen). Let wel: dit is 2018 en we noemen dit disruptieve ontwikkelingen, maar ook daarvoor lijkt de sector de ogen gesloten te houden; helaas.

Het is dringend tijd voor verandering, het is voor de sector nog net niet te laat, zodat niet alleen mevrouw Tiny E. Vreeden tevreden kan zijn maar dat ook de verpleegkundige weer dat doet waarom zij/hij voor dit beroep heeft gekozen: zorg verlenen en dat liefst met empathie. Want dat, empathie, kan de robot niet van je overnemen, nog niet.