Re-use sodalime……en red de duinen

Recent las ik een artikel in de krant over: Circulaire dijkversterking met stenen van geperst slib. En ik dacht, zonder echte kennis van zaken, sodalime redt de duinen. In Duitsland is men al begonnen sodalime te hergebruiken als bodemverbeteraar in de agrarische sector. Welke Nederlandse technische universiteit voelt zich geroepen om onderzoek te gaan doen naar het hergebruik van sodalime voor andere toepassingen? En dan voor de startup ondernemers; er is vast wel een (business) model te bedenken dat innemen, verwerken en aanbieden voor nieuwe toepassingen van sodalime rendabel maakt?

In een boeiend gesprek met een anesthesioloog werd ik gewezen op een website en geconfronteerd met de vraag waarom Dräger geen “Breathing as a Service” aanbiedt. Geen investering, de beste producten en geen zorgen voor de ziekenhuizen. Het toestel blijft van Dräger, die daarmee maximaal gedreven is om producten te maken die zij zelf weer kan hergebruiken. Een gesloten systeem voor de gebruikte materialen waarbij Dräger van wieg tot graf verantwoordelijk is. Als concept zeer boeiend maar onder andere richtlijnen, normen en wetgeving maken dat wij allen nog een lange weg hebben te gaan, want dan blijken er bijvoorbeeld nog steeds landsgrenzen te bestaan. We lopen echter graag samen de weg naar circulariteit, stap voor stap. Enkele stappen hebben wij al ingezet. Een recycling-paspoort bij elk toestel is zo’n eerste stap.

In mijn eerdere blogs dit jaar was duurzaamheid ook mijn thema.

• Kies voor 100% elektrisch en bespaar minimaal 1,2 miljard liter gas.
• Duurzame beademingsfilters; hoe zit dat precies?

Maar als ik op een OK kom en zie dat de flow weer op 4 liter wordt gezet om sodalime te besparen dan denk ik; “What’s next? Verwarmingsdekens alleen als de operatie langer duurt dan 3 uur of de beademingsslangen langer laten zitten of teruggaan naar re-usable potten voor de sodalime of grotere ampullen waaruit je de hele dag medicatie voor je patiënten kan halen of ……? “

Waar ligt dan de balans tussen patiëntenzorg en milieu, hoe bepaal je deze, …..? In Duitsland is een ziekenhuis die overstapt naar minimal-flow-anesthesie om alle afval gepaard met TIVA-anesthesie tegen te gaan. Wat is nu de waarheid; misschien beter geformuleerd; welke rekenmethodes worden gehanteerd om de mate van duurzaamheid te bepalen en/of de impact op het milieu te meten? Ik besef me alle vragen en vraagtekens in deze blog.

Nu de laatste; met wie kan ik de weg naar circulariteit gaan bewandelen??